‘Als ik later groot ben, word ik kloosterzuster’, prent ik mezelf in wanneer ik door de prachttuin van ’t Groeihuis in Herent loop. Maar het is niet nodig, besef ik op tijd. Ik loop geheel geseculariseerd tussen oude bomen en kleurrijke bloemen waarvan een stedeling de naam niet kent, maar toch is het God zelf die me dit gunt.
tekst: Johan De Crom
Sinds 2000 kan rond dit oude klooster elke sterveling zijn plek onder de zon genieten. Dit gebouw vol geschiedenis werd toen tot ‘t Groeihuis gedoopt en is een plek geworden waar iedereen welkom is om een paar dagen tot rust te komen. Gelovig hoef je daarvoor niet te zijn of te worden, al vinden spirituele zielen hier beslist een surplus. Het gerenoveerde gebouw wist zijn geest te bewaren, hier kruisen oud en nieuw elkaar als hoekstenen.
“We vonden het belangrijk om het oude en het nieuwe in elkaar te laten overgaan. Daarin schuilt precies waar PRH voor staat. Je hoeft het oude niet af te zweren of te vernietigen om toch tot groei en persoonlijke ontwikkeling te komen. De evolutie loopt met kleine stapjes”, zegt vormingswerker Lieve Fierens onder een gigantische eik. Zij richtte met collega’s Lieve Smets en Jos Van den Bergh in 1996 een vzw op met als doel een plek te vinden waar PRH-cursisten konden laten bezinken en integreren wat ze op een cursus hadden beleefd of ontdekt.
Twee jaar later al wist Jos deze unieke plek te spotten. Met opbrengsten uit giften, obligatieleningen en renteloze leningen, maar ook via de verkoop van kaarsen en poëziealbums en wat nog meer, werd door de jaren heen voldoende budget gevonden om hiervan de plek te maken waarvan werd gedroomd. Al diende veel van het werk niet eens te worden bekostigd, dankzij de handen van vele vrijwilligers. “Enkel voor de grote werken hebben we een aannemer moeten inschakelen”, vertelt Lieve. “De vrijwilligers zijn meestal PRH-cursisten die geraakt werden door de missie van 't Groeihuis. Zij willen de droom van een warmmenselijke en materiële omgeving dag na dag mee doen lukken.”
‘t Groeihuis telt vijf kamers en twee lokalen en werd door de jaren het ankerpunt van PRH Vlaams-Brabant. Hier vinden zeer regelmatig cursussen plaats, zonder overnachting dan, tenzij voor wie van wat verder moet komen.
De kamers zijn er verder voor wie graag even afhaakt, ik voel me aangesproken en betaal 30 euro als vergoeding voor twee nachten, al wordt hier in etmalen gerekend. Dat woord klinkt zo oud en kloosterlijk dat ik straks warme pap verwacht, die ik met een houten lepel opslurp terwijl ik een stoffig exemplaar van The Name of The Rose lees van onder m’n dekentje.
Zo gaat het niet. Lieve wijst me de mooi opgefriste kamer en ik heb desgevraagd m’n eigen beddengoed en handdoek bij en in de keuken kan ik m’n eigen potje koken. Precies dat voelt zonder meer hartelijk, je bent hier welkom om jezelf te zijn en, als je niet meer weet wie dat was: om die terug te vinden. Het is hier simpel en gewoon en juist daarom voel ik me thuis. Hier geen twee te evenwijdige badhanddoeken, gepoft als broodjes voor die in de oven gaan, met welkomstzeepje en een verdienmodel. Geen acht comfortabele kussens in je bed waardoor je niet meer weet waar je moet liggen zonder ze overbodig te bevuilen. Niets van dat. De volgende ochtend loop ik door het park, afgehaakt, de tijd staat stil, niemand verwacht iets. Off road voel ik het gras en inspiratie voor drie dagen, er opent zich een pad.
“Het gaat om eenvoud en inkeer, maar ook om ontmoeten en verbinding”, zei Lieve me. “Mensen die hier op hetzelfde moment verblijven, koken vaak samen of delen hun ervaringen. Ze zijn hier allemaal om iets te verdiepen, om op adem te komen of om ideeën op te doen of keuzes te maken. Dat zet aan tot praten.” Dat geloof ik, maar ik ben hier alleen en dat is goed. Ik zal het later allemaal wel vertellen.
’t Groeihuis ‘Vruchtbare Aarde’
Sint-Jozefsdreef 7
3020 Herent
www.groeihuis.be
Je kan in ’t Groeihuis verblijven op de momenten waarop jij daar behoefte aan hebt.
Lees meer over een individueel verblijf.
