Afscheid nemen

Geschreven door  Lutgarde Doms
Geplaatst op wo 01 november '23
afscheid nemen tijdens rouwperiode

Afscheid nemen was voor mij tot op die bewuste dag de andere iets toewensen of uitdrukken wat de ontmoeting voor mij betekend had. “Kom goed thuis, een fijne dag nog, blij dat je hier was, en vooral tot morgen of tot ziens.” Maar plots is “tot morgen” ineens anders. De ander is er niet meer. Geen ‘tot morgen’ of ‘tot ziens’ zal nog klinken.

Dit overkwam ons. Onze zoon is onverwacht overleden. Geen afscheid meer vanuit een vertrouwen in een spoedig weerzien. Geen laatste knuffel. Niet meer kunnen zeggen: “wij zien je graag.”

Met ons gehavende gezin regelen en doen we van alles om hem in een laatste moment van afscheid te eren. We eren hem om wie hij is/was. Er wordt gezocht naar de gepaste muziek, de juiste woorden. Een intense viering in verbondenheid en met veel Liefde zijn tekenen van een leven waar we nog geen afscheid van willen nemen.

Ik voel nu geen afscheid in mij. Onze zoon zal altijd bij ons zijn. Hij zal altijd bij zijn broers en schoonzussen en neefjes en nichtjes zijn. Ik voel me niet klaar voor afscheid. Vasthouden wil ik, bij mij houden wat me zo dierbaar is; afscheid nemen is voor later, zo voelt het.

Gemis voel ik. Vooral wanneer de broers thuis zijn. Er ontbreekt iemand. Wij zijn niet meer compleet. En dat snijdt in mijn hart.

Ik ben verwond. Pleisters helpen niet.

Voelen, luisteren, respecteren van wat in mij leeft zal mij helpen; dat vertrouwen blijft overeind. Het zal tijd nodig hebben. Ik zal bepaalde mensen nodig hebben. Toelaten van en vragen om hulp aan anderen is helpend. Het besef dat anderen er voor mij en ons gezin zijn doet goed. We hoeven het niet alleen te dragen.

En ook wie mijn zoon is/was zal helpend zijn. Hij zal mij mee zalven.

Het rauwe rouwen is een begin. Tranen komen van binnenuit. Ik laat ze toe.

Een hele weg van afscheid nemen en helen ligt voor me. Een weg die ik stap voor stap, dag na dag zal gaan om te leren loslaten en toch verbonden te blijven. De PRH-methode zal hierbij alweer een dankbaar hulpmiddel blijken.

Maar laat me nu maar huilen en treuren om mijn zoon en om wie hij is/was.

Lutgarde

Cursus rond dit thema

Blijf op de hoogte

Ontvang artikels over persoonlijke groei, info over onze cursussen en de laatste PRH-nieuwtjes.

Schrijf je in op onze nieuwsbrief