Vier dagen wandelen, op het ritme van mijn passen, op het ritme van mijn ademhaling, op het ritme van wat zich op dat moment aandient.
Vier dagen wandelen, op het ritme van mijn passen, op het ritme van mijn ademhaling, op het ritme van wat zich op dat moment aandient.
Stap na stap laat ik een beetje meer los.
Laat ik het drukke leven achter mij.
Verdwijnen belemmerende gedachten
En is er enkel het pad.
Is er enkel de eindbestemming van de dag.
Al wandelend kom ik in contact met dat diepe leven in mij,
Met het leven dat mij voedt,
Met dat leven waar ik rustig mezelf ben.
Ik kom in contact met die plek waar ik open sta voor de ontmoeting met anderen..
En dan is daar de spontane ontmoeting met Julie.
We spreken over koetjes en kalfjes, het weer, waar kom je vandaan…
Met elke stap verandert ons gesprek,
Verdiept het,
Er is genegenheid, maar er is meer dan dat,
Er is op dat diepe niveau een vertrouwen, een veiligheid voelbaar.
Een herkenning,
Alsof iets groters ons verbindt.
Ze heeft de behoefte om iets met mij te delen, dat ze nog niet eerder deed.
Ze vertrouwt het me toe.
Ik voel haar lijden,
Ontvang het in stilte,
Draag haar pijn innerlijk met me mee.
Stap voor stap.
Tegelijkertijd voel ik hoop,
Hoop voor haar.
Hoop dat ze haar leven ten einde toe kan leven.
Dat ze haar proces kan gaan,
In vrijheid,
Op haar manier.
Wandelend,
Stap voor stap,
Rechtop,
Haar ogen geopend,
Aanpakkend wat er op haar weg komt,
Maar vooral, vertrouwend op het leven dat er in haar leeft.
Olga Snoeks, Vormingswerker
Ontvang artikels over persoonlijke groei, info over onze cursussen en de laatste PRH-nieuwtjes.
