Lutgarde besluit om tijd te nemen voor zichzelf wanneer haar man een midweek gaat fietsen. Ze besluit daarna: "Deze verbinding met mezelf geeft me weer kracht en zin om verbinding te maken met de anderen, om er te zijn voor de anderen."
Lutgarde besluit om tijd te nemen voor zichzelf wanneer haar man een midweek gaat fietsen. Ze besluit daarna: "Deze verbinding met mezelf geeft me weer kracht en zin om verbinding te maken met de anderen, om er te zijn voor de anderen."
Mijn man gaat met de schoonbroers een midweek fietsen. En ik kies om deze dagen tijd aan mezelf te geven. Hoe ik dat ga doen en wat het me brengen zal weet ik nog niet.
Ik begin met aan de kinderen te laten weten dat ik deze dagen niet beschikbaar ben voor oppas voor de kleinkinderen. De eerste afbakening is begonnen. Ik wil deze week niet moeten zorgen, niet moeten rekening houden met anderen. Het klinkt egoïstisch maar dat is het niet.
De eerste vrije dag: iemand vraagt om hulp bij administratie. Ik stel vast hoe ik direct paraat ben, maar ik voel ook wel wat ongenoegen. Toch kies ik om even te helpen zodat ze verder kan en ik dan ook.
Het blijft stil in huis, ik zet geen radio op. Ik kies voor de stilte en voel hoe de stilte ook mijn lichaam doet ontspannen. Ik voel de vermoeidheid die er al een tijdje is, maar vecht er niet tegen en dut met regelmaat even in. Ik doe bewust niks. Ik rust. Ik zorg voor eten en eet rustig en bewust. Ik kies ook om minder op de gsm te turen. Ook dit geeft rust en helpt mij hier en nu te blijven. Mijn ogen zijn mij dankbaar. Ik ga tevreden slapen.
De volgende dag sta ik goed op. Opnieuw kies ik om dicht bij mezelf te blijven, te voelen wat ik voel, te voelen wat ik nodig heb, te voelen wat goed voor me is, te voelen wat ik wil. Ik stel vast, door uit ‘het zorgen voor’ en ‘het steeds bezig zijn’ te stappen, ik mij meer bewust ben van mezelf en me weer verbonden voel met mezelf. Ik voel dat dit verbonden zijn een rust brengt. Rust in mijn hoofd, rust in mijn gevoel, rust in mijn lichaam. En dat doet goed.
"Ik stel vast, door uit ‘het zorgen voor’ en ‘het steeds bezig zijn’ te stappen, ik mij meer bewust ben van mezelf en me weer verbonden voel met mezelf."
Ik ben blij met deze tijd. Het is niet me-time, niet mijn-tijd (want tijd is er altijd) maar het is de tijd die ik aan mezelf geef/gun, de aandacht die ik aan mezelf geef die maakt dat ik opnieuw verbinding kan maken met mezelf, met wie ik in wezen ben. Deze verbinding geeft me weer kracht en zin om verbinding te maken met de anderen, om er te zijn voor de anderen.
Ik ga in de toekomst mezelf nog tijd en aandacht gunnen!
Lutgarde, PRH-vrijwilliger
