Jongeren terug in contact brengen met zichzelf, met hun klasgenoten, met hun ouders. Of volwassenen met hun collega’s, hun familie … Karen heeft door de jaren heen ontdekt dat dat echt haar ding is. “Ik zoek verbinding in alles wat ik doe.”
Jongeren terug in contact brengen met zichzelf, met hun klasgenoten, met hun ouders. Of volwassenen met hun collega’s, hun familie … Karen heeft door de jaren heen ontdekt dat dat echt haar ding is. “Ik zoek verbinding in alles wat ik doe.”
Tekst: Els Depauw
Foto's: Sigrid Spinnox
We ontmoeten Karen in het mooie Begijnhof in Lier, waar ze vrijwilligerswerk doet. Ze was niet altijd de stralende vrouw die nu voor ons zit. “Ik ben tussen mijn 24 en 30 mama geworden van 4 kinderen. Achteraf bekeken ging het te snel voor mij. Na de geboorte van mijn derde zoon ben ik in een depressie beland. Ik ging in therapie, maar dat bood me te weinig houvast. Ik vertelde en vertelde, maar geraakte niet vooruit. Toen kwam PRH – Persoonlijkheid en Relaties op mijn pad, waar ik nog altijd enorm dankbaar voor ben.”
De cursussen en individuele coaching van PRH hielpen Karen om meer haar eigenheid te vinden, ook in haar job en haar andere engagementen. “Tot enkele jaren geleden was ik leerkracht godsdienst in het secundair onderwijs. Ik deed dat heel graag, maar op een bepaald moment voelde ik dat ik me aan het verliezen was. Ik werkte op een school met veel structuur en regels. Dat is niet goed voor mij: ik conformeer mij dan. Ik wil het op alle vlakken goed doen. Ik stopte maar niet met voorbereiden.”
Op haar 50ste nam Karen een sabbatjaar om uit te zoeken of ze wou blijven lesgeven. Ze werd deeltijds onthaalmedewerker bij TEJO in het Begijnhof in Lier. TEJO biedt gratis therapie aan jongeren. Bij de organisatie werken vrijwillige therapeuten en coaches die soms ook als leerlingbegeleider werken op een school.
“Ik ontving er de jongeren, bemande de telefoon. Maar ik voelde heel snel dat ik meer kon dan alleen dat administratieve. Na een jaar ben ik gestopt als onthaalmedewerker. Vroeger was ik daar te lang in blijven hangen: ‘Je begint iets en je doet voort’. Maar dankzij PRH weet ik dat je niet alles moet doen dat je goed kunt.”
Karen begon als vrijwilliger trainingen Rots en Water te geven bij TEJO. Zulke trainingen gaf ze al samen met haar man, in bijberoep. “Rots en water is een methode waarbij jongeren sociale vaardigheden aanleren via oefeningen, (rollen)spelen en gesprekken: zichzelf leren kennen, grenzen bewaken, omgaan met agressie enzovoort. Dankzij de fysieke oefeningen bereikt Rots en Water ook jongeren die verbaal minder sterk zijn.”Ze ging ook opnieuw lesgeven. “Maar ik voelde vrij snel dat ik meer coachend wilde werken. Ik was op mijn best als ik problemen kon helpen uitklaren tussen leerlingen, of tussen leerlingen en leerkrachten. Toen een van mijn leerlingen overleed, koos ik ervoor om de klasgenoten mee naar buiten te nemen en te laten bewegen. Sommige collega’s stelden daar vragen bij, maar voor mij voelde het juist aan. Door mijn groei durfde ik ernaar te handelen.”
Karen stopte in 2019 in het onderwijs. “Ik vind het nog altijd jammer, want ik was een goede leerkracht. Maar dankzij de PRH-coaching voelde ik: dit is niet meer de juiste plek en de juiste manier voor mij. Ik zou gewoon in een school willen rondlopen, en nagaan: wie heeft mij nodig? Of dat nu een leerling of een leerkracht is. Maar zo’n functie bestaat niet. Als leerlingbegeleider moet je toch weer bepaalde regels volgen, elke week vergaderen, je aan bepaalde uren houden.”
De Rots en Water-trainingen die ze samen met haar man geeft, zijn nu haar hoofdberoep. “Ik doe de administratie en verleen emotionele zorg aan de deelnemers. Daarnaast blijf ik mijn eigen ding doen, wat ik heel belangrijk vind. Ik heb mijn vrijwilligerswerk bij TEJO en geef thuis een-op-een-coachings Rots en Water. In al die bezigheden blijf ik zoeken welke aspecten me het beste liggen. Ik heb geleerd om de verschillende pistes die ik heb bewandeld niet als mislukkingen te zien.”
Karen voelt haar persoonlijke groei in alledaagse dingen. “Mijn emoties gaan niet meer zo met me aan de haal. Laatst reed ik in onze straat. In het stuk waar eenrichtingsverkeer is, wees een tegenligger me terecht, zo met het vingertje. Ze dacht onterecht dat ik in de foute richting reed. Zoiets doet vanalles met mij, maar ik wist onmiddellijk: dit is een overdreven reactie, dit zegt meer over mij dan over die vrouw. Dat voelt heel comfortabel: ik leef geruster, beheer mijn emoties meer.”
“Ik heb een heel sobere opvoeding gehad, onder het motto: ‘Doe maar niet te zot’. Maar ik hou erg van mooie dingen: ik verzamel prachtige prentenboeken en hou van kleurige decoratie. Bij mij heeft heel lang het mechanisme geleefd: “Heb je dat wel nodig?” Nu koop ik het als ik iets moois zie. Ik gun mezelf dat, voel me er niet meer schuldig over. Zo heb ik een paar jaar geleden een kleurrijke rieten mand gekocht toen we in de Ardennen waren. Elke keer als ik die mand nu zie, word ik blij.”
“Mijn schoonzus is een tijdje geleden overleden. Ze lag thuis opgebaard en we dronken prosecco in de tuin, zoals zij het wilde. Ik was die dag helemaal mezelf. Vroeger zou ik bezig zijn geweest met hoe ik me moest gedragen, of ik me niet meer aan de kant moest zetten. Maar nu stond ik er. Ik kon er echt zijn voor mijn schoonzus, voor mijn broer, voor de mensen die afscheid kwamen nemen. Ik zag wat ze nodig hadden. Het had iets heel moois. Mijn man zei dat ik straalde die dag, ondanks het grote verdriet.”
“Ook in mijn relaties ben ik meer en meer mezelf. Ik kan juister inschatten wat familie, vrienden en collega’s van me willen en zij weten beter wat ze aan me hebben. Ik kom meer op voor mezelf. Voel ik ’s avonds dat mijn bakje vol zit, maar had ik me voorgenomen nog iemand bellen? Dan doe ik dat niet meer. Ik bel de volgende dag, waardoor ik rustiger ben en betere gesprekken heb.”
Waarom de PRH-methode zo goed werkt voor Karen? “Ik ben erg cognitief, ik begrijp graag dingen. PRH helpt me om dingen te ontrafelen: waar komt die reactie plots vandaan? Waarom voel ik me onrustig? Is het mijn verstand dat hier spreekt, of wil er iets wezenlijks van me bovenkomen? Ook het schrijven in de methode ligt me. Als er iets is, trek ik me even terug, schrijf ik 15 minuten en is het oké. Vroeger kon ik uren vastzitten.”
“De groepscursussen van PRH vind ik ook heel krachtig. Ik vind het boeiend om te voelen wat het met me doet om naar anderen te luisteren. Hier gaat het ook weer om verbinding, de dynamiek die zo’n groep cursisten geeft.“
Sta net als Karen stevig in je schoenen met de cursus 'Wie ben ik?'
Ontvang artikels over persoonlijke groei, info over onze cursussen en de laatste PRH-nieuwtjes.
